Ogród i biblioteka to pełnia życia. To dwa światy odległe i bliskie sobie. Kto ma obydwa, ma wszystko, mówił Cyceron. A ogród w bibliotece to przenikanie światów i pełnia pełni. Drzewa i książki wspólnie rzucają cień; owoce dojrzewają, idee również. Ogród w Bibliotece powstaje po to, by mógł tutaj zakwitnąć duch opowieści. Ma się rozumieć, opowieści o książkach i o czytaniu. Będzie tu miejsce na historie obszerne i kameralne, na ciągle nowe, chociaż świetnie je znamy, i na te, które marzą, aby wyjść z cienia. Powieści, listy, pamiętniki, biografie. Baśnie – nie może przecież zabraknąć baśni. I bardzo dużo wieku XIX, bo ten jest, jak wiadomo, dobry na wszystko.